Човештвото е болно. Нашите умови се една огромна депонија. Ѓубрето со векови се трупало во нас. Потребно ни е долгогодишно и трпеливо чистење. Чистење што ќе трае со генерации. Коренот на човековото страдање се наоѓа на дното од неговиот ум. На дното од талогот. А дотаму се стигнува со тихување и со затворени очи. Умот треба да биде зауздан, телото спокојно. 

Медитацијата треба да биде дел од образовниот систем. Уште од самиот почеток. И да се практикува сѐ до крајот. Учителите треба да бидат мајстори по медитација, а училишниот ден со медитација да почнува. Децата треба да бидат свесни дека „светот е во нив, а не тие во светот“.

На човештвото му е потребна преобразба на свеста. Потребно е да се сетиме на тајната на пеперутката, зашто сите ние ја носиме во себе. Гасеницата не станува тукутака пеперутка. Пред да стане пеперутка, таа минува денови и денови скаменета. Тоа е фазата на медитација.

***
кога стварноста од мене ќе го побара
невозможното, седнувам
и се претворам во пеперутка.

Автор: Ѓоко Здравески – извор