Ултразвук: Ултразвукот се применува со цел локално да се зголеми протокот на крв и да се намали болката преку тремички ефект. Пулсирачкиот ултразвук со низок интензитет е покажан како успешен при третирањето на фрактури во акутна состојба. Ова се однесува на третман од 20 минути днево за разлика од традиционалната примена на ултразвукот од 5 минути на ден. Третманите покажуваат побрзо исцелување и што поскоро враќање во спортот. Овој метод се почесто се користи во рехабилитацијата.

ТЕНС: Транскутаната електронервна стимулација (ТЕНС) обезбедува ослободување од болката преку директни стимулации примени преку кожата. Високата фреквенција на ТЕНС-от може да овозможи брзо ослободување од болката но со текот на времето пациентите може да станат толерантни. По обезболувањето на пациентот му се овозможува повторно движење во зглобот и олеснување на рехабилитацијата. Ниските фреквенции на ТЕНС-от делуваат како акупунктура, односно како аналгетик и повеќе се корисни за намалување на грчевите во мускулатурата.

Интерферентни струи: Претставуваат електротерапија во која две неизменични струи истовремено делуваат врз кожата со што мускулите се стимулираат на сличен начин како нормалната мускулна контракција. Имаат аналгетско дејство врз болката и го намалуваат отокот, ги стимулираат мускулите и ја зголемуваат клеточната активност. Ова претставува единствен вид на електротерапија кој може да се употреби и во присуство на остеосинтетски материјал.

Нервномускулна стимулација (НМС): Се користи за одржување на сликата и флексибилноста на мускулатурата како и за да се намали атрофијата за време на процесот на лекување. Оваа метода е слична на ТЕНС методатано сепак постои опција за вклучување/исклучување, со што се овозможува мускулите да се релаксираат после секоја контракција. Со самото поттикнување на мускулната контракција ќе се овозможи намалување на атрофијата и побрза рехабилитација.