Кај 3/4 болните епизоди се јавуваат еднаш годишно, кај 2/3 повеќе пати а кај 15-25% болката е хронична. Ако сакате болката во долниот дел на грбот да ви биде главен другар тогаш ви советуваме да научите нешто повеќе за него.

Човечкото тело биомеханички е прилагодено за исправени активности (одење, трчање, работа..) , а не за седење. Со долги седечки активности се нарушува целокупната човечка постура поради мускулниот дисбаланс.

Мускулните флексори на колкот во седење се скратуваат а реципроцитетно во кинетичкиот ланец слабее или се опушта стомачната и глутеалната мускулатура. Овој дисбаланс со време води до инклинација на карлицата кон напред и дополнително се назначува лордозата на кичмениот столб со назначуваење на стомакот. Краен резултат се болниот лумбален синдром со променета постура.

Оваа состојба тивко и подмолно се наметнува се до појавата на болките во долниот дел на кичмата но сепак може да се препозне по некои типични знаци:

-скусени флексори на колкот;
-хиперлордоза (зголемена лумбална лордоза);
-зголемена инклинација на карлицата кон напред;
-истакнато стомаче (поради ослабена абдоминална мускулатура);
-ослабена глутеална мускулатура;
-скусен хамстринг (задна ложа) или скусени мускули на задна надколена мускулатура по законите на реципрочна и автоматска рефлексна инхибиција.

Целата состојба ако на време не се прекине води до трајни мускуло-скелетни деформитети.

Раното препознавање на оваа состојба е основен предуслов за успешна корекција на постурата и превентива од рани остеодегенеративни промени.

Минимум на одредени вежби за истегање со проприорецептивни тренинзи во време од 3-4 месеци се одлична терапија за да ја елиминацијата на болката.

Сите спортски или рекреативни активности редовно дозирани се одлична превентивна мерка.

Еве неколку базични вежби кој што се наменети за превенција на оваа состојба. Дозирајте ја секоја вежба со 2- 4 серии од 15-20 повторувања, Во последната вежба задржете ја позицијата повеќе од 10 секунди (наменета за истегнување на карличните флексори).