Веќе подолго време на кантар се ставаат позитивните ефекти од различните интензитети на некоја физичка активност, но во последно време вагата сè повеќе паѓа на високо интензивните и понапорни сесии за кои се смета дека даваат поголеми здравствени ефекти врз огранизмот.

Неспорно е дека секое физичко активирање на било каков начин и интензитет делува позитивно врз нашето тело и е далеку подобро од инактивнот животен стил, но во последните испитувања, иако прелиминарно правени на заморчиња, се докажа дека за да извлечеме максимум од нашето вежбање, потребно е максимално да се активираме и измориме.

Како главна улога во испитувањето заземаа катехоламините, односно хормоните адреналин и норадреналин кои се лачат кога телото е во одредени стресни ситуации меѓукои и напорните физички активности. Досега се мислеше дека влијанието на овие хормони е само привремено (додека трае стресот), но сега фокусот беше свртен на нивното пролонгирано (прикриено) дејствие врз одреден CRTC2 протеин кој пак има влијание врз искористувањето на шеќерите и мастите во телото.

Како заклучок се испостави дека адреналинот индиректно преку овој протеин влијае врз подобрување на фитнес нивото, во создавање на посилни мускули и во топење на повеќе масти.

Дополнително, научниците посочија на важноста да се прави смена во тренинг рутините бидејќи симпатичниот нервен систем се навикнува на нешто веќе подолго време изведувано и престанува да лачи адреналин и покрај поголемиот напор со кој се изведува вежбата.

Концептот “no pain, no gain” сега веќе има некоја поголема смисла зад себе, а сите ни би било пожелно што почесто да излегуваме од сопствената зона на комфорт.