Ако правиме муабет за долгите дистанци тогаш бидете сигурни дека бескрајните и континуирани трчања не се единственото нешто што ви треба за да постигнете подобро време на маратонските или полумаратонските стази. Наместо тоа, бројни тренинг методи и пристапи задолжително внесуваат кратки, спринтерски и експлозивни тренинзи кои и тоа како знаат да ја подобрат вашата спрема во многу помал волумен на поминати километри. 

Спринтот го покачува целокупниот аеробен капацитет

Кардиоваскуларниот капацитет претставува базата на секој спорт. Во спортска терминологија еден од најважните параметри е VO2max кој претставува максималниот волумен на кислород што телото може да го прими при минута активност на максимално ниво. 

Постојат повеќе фактори кои влијаат врз овој параметар, а од аспект на тренингот, тој може да биде покачен со работење на базни тренинзи – долги активности во ниска срцева зона т.е. со послабо темпо, но и со кратки, брзи т.н. интервални тренинзи. Во повеќе наврати некои студии имаат покажано дека двата методи на тренинг допринесуваат подобрување на кардиоваскуларниот потенцијал, но интервалните тренинзи се во предност бидејќи се пократки и во одредена мера го шетедат телото повеќе. 

Спринтовите ве тераат близу до лактатниот праг 

Покрај подобрувањето на кариоваскуларниот фитнес за помал временски т.е. тренажен период, спринтовите се одлични затоа што го тераат телото да работи некаде близу до или на лактатниот праг кој претставува границата на аеробната и анаеробната потрошувачка. Физиолошките елементи од овој дел и не се така едноставни за објаснување, но кратко кажано, со ваквите тренинзи вие го терате телото да работи на неговата горна аеробна граница и што поефикасно да го користи кислородот. 

Натрупувањето на млечна киселина во мускулите и чувството на горење во нозете практично го форсираат телото да се адаптира во иднина да стане поефикасно во користењето на оној кислород што му е на располагање. Важно е да се напомене дека за да се има максималниот ефект од овие тренинзи врз кардиоваскуларниот капацитет, потребно е да тренинзите да се изведуваат нешто под или на аеробната граница т.е. да не се прејде во анаеробна фаза. 

Помалку е повеќе

Се разбира дека спринтерските тренинзи не се воопшто лесни, но затоа гледајте да ги правите што пократки и едноставни. Најчестите препораки велат дека вакви типови на тренинг треба да се прават еднаш неделно, а остатокот од тренинзите кои би биле во неделата да бидат на едно доста пониско ниво.

Важно е истите да бидат коректно изведени со добро загревање пред тренингот бидејќи честопати истите знаат да доведат и до повреди. Кратките интервални тренинзи секогаш комбинирајте ги со доволно време за одмор и целете кон 5 до 10 повторувања на тренинг.